狂った少女のラブソング

پیوند شد

چه قشنگ مینویسی>>>

+و اینکه.. آشنا.. بشیم؟*-*

جوری که میتسو اینجا رو غارت کرده قابل ستایشه'^'

هوم خوشبختم:]

-راجب خودمم باید چیز خاصی بگم؟*-*-

+معلومه"-"

حس میکنم چیز خیلی زیادی ندارم که راجب خودم بگم، پس.. شاید طی گذر زمان بیشتر میتونیم آشنا بشیم:>

چ جالب...دوستی های نافص، هم چنان کافین

خیلی عمیق بود :) دلم برا پستای تحلیل نقاشی ت تنگ شده بود :")

جالبه، منم همچین اتفاقی برای خودم رقم زدم.

ولی این جمله ت دیگه تو ذهنم حک شد...

خیلی خوبه که ب خودتم کمک میکنه

مثه همیشه تفکراتت عمیقه. حرفی نمیمونه

خیلی طبیعیه همیشه ب خودت همچین حسی داشته باشی. البته قبلا نداشتیا، خیلی عوض شدی

یه کتابدار خوشگل جذاب

*آروم زدن ب گوشت

معلومه که عمیقه

اوهوم. کاملا طبیعیه

اگه تغییرات خوبی بوده که بلاشک ارزش شو داشته

سختی هر کس در حد خودش بزرگه. پس اینکه بخوای بگی مشکلات بقیه از من سخت تر یا آسون تره غلطه.

مثلا شاید تو الان مشکلاتت از یه بچه بزرگتر باشه، ولی گریه ای که اون بچه هم برای اسباب بازی ش میکنه، برای خودش بزرگه. و تو نمیتونی بگی که سخت نیست

پس نگو ادعا. برای خودت ب اندازه کافی سخت بوده. و خدا رو شکر که خوب ساختتت

ب زهرا حسودی میکنم...

میدونستی دو ساعته قراره برم ظرفا رو بشورم، و در عین دو ساعت گیر کردم که چ پلی لیستی برای ظرف شستنم بذارم؟ و حال هم ندارم که از بین ۱۰۰۰ تا آهنگ، پلی لیست درست کنم...؟

زهرای بیچاره خودش امد

با دمبل بیا نزدیک تا منم شوگای نارنگی خورمو درارم

#تهدید

الا خانم خیلی ها به خود شما هم حسودی میکنن🤭🤣🤣🤣

میتونم لقب خائن ترین موجود بشریت رو به زهرا بدم

مشکل اینه اگه نشورم، میتونی فردا بیای جنازه مو از مامانم تحویل بگیری. البته اگه مفقودم نکرده باشه. و ماشین ظرفشویی مونم خرابه

برو بخواب ب نظرم...

@زهرا

حرف نزن

وقتی شافل آهنگام از یه آهنگ غمگین میره رو دت دت سای و شوگا، و مغزم می گوزه...

یاح نِگا

از این ساعت ب بعد واتتتتت 0------0؟؟؟؟؟

بچه ها

بیاین دعا کنیم ظرفا شسته شن خودشون. خواهش میکنم

بچه ها ظرفا

ظرفا بچه ها

بچه ها تختم

تختم بچه ها

ب کیفیتم توجه نکنید. با تبلت عتیقه م گرفتم

ظرفا شسته میشن به شرطی که فردا حتما باقالی پلو بذاری😀🤣🤣

یادش بخیر😃

وقتی نقاشی اول پست رو دیدم اینجوری بودم که چرا اینقدر شبیه نقاشیای لوترکه. بعد زیرشو دیدم و عه! این که واقعا از نقاشیای لوترکه!XD

کاش بتونم واقعا همچین معنایی رو زندگی کنم.

ح ن ا ن ه

ه ن ا ن ح

اسمت رو از هر طرف تلفظ کنی حنانه ست=) جالبه، مثل خودت!

هنری تولوز لوترک. نقاشِ این نقاشی ای که اول پست گذاشتی. فلج بوده؟ مطمئن نیستم ولی پاهاش مشکل داشته. از دلقکا و آدمای رقاص خونه ها و روسپیا نقاشی می‌کشیده و توی یه روسپی خونه با ۲۷ تا دختر خوابیده چون اعتقاد داشته اگه بخوای احساسات یه زنو بفهمی باید باهاش بخوابی یا احتمالا همچین چیزیXD

و فکر کنم کسی بود که برای اولین بار پوستر کشید؟ نمی‌دونم شاید درست یادم نمونده باشه ولی به هر حال پوستر هم می‌کشیده.

همینطوره..

پس افتخار داشتم که اولین نفر باشم. حیح

شاید چون کلمات یکی از چیزاییه که دقیقا از وسط روحم رد میشه؟(اون یکیش هنره) یه مدت کلا به اسمایی که از هر دو طرف یه جور خونده میشن فکر می‌کردم و اولین اسم هم حنانه بود!

ج.پ.ن) فایتینگ ویلی ونکای تیفانی3>

اوهوم، معمولا در مورد هنرمندا همون بیوگرافی های کسل کننده رو مینویسن. در حالی که زندگیاشون مهمه، چون تاثیر گذاشته روی هنرشون. وگرنه اونوقت چه فرقی داره که همین نقاشی رو لوترک کشیده یا مثلا ونگوگ؟

+

*لبخند بزرگ* اینو یادم می‌مونه.

+

پ.ن: ایندفعه من دارم میرم بیرون! باقی حرفام می‌مونه برای وقتی که برگشتم.

تا حالا چیزی در مورد درک عمومی هنر نخوندم. به نظر میاد از کتابای درسی هنره، نه؟ (اونجای مسیح مستطیل داره.. وای-)

+

*یکمی خجالت کشیدن*

+

ممنونم3> اون موقع جوابتو نخونده بودم ولی در کمال تعجب یادم نرفت!(چون خیلی بعیده که یادم باشه و کرم ضد آفتاب بزنم)

هوم، چه جالب. به نظر میاد رشته‌ت از رشته های هنریه، اگه اینجوریه که خوشبحالت:"))

آره، دقیقا!

یه جورایی مثل همیم.. البته من هنوز رسما انتخاب رشته نکردم ولی احتمال اینکه برم هنر خیلی کمه و ناراضی نیستم ولی هنوز دودلم.

امیدوارم مسیری که انتخاب می‌کنیم درست باشه.

میدونی، یکم.. پیچیده ست.

علاقم قطعا هنر و انسانیه و چون معتقدم اینا از هم جدا نیستن و به هر دوش نیاز دارم، نمیتونم هیچکدوم رو رها کنم.

از طرفی وقتی هنر آکادمیک میشه واقعا نمیدونم. حتی نمیدونم که دوست دارم مثلا توی دانشگاه هنر بخونم یا نه.

و محتوا داشتن چیزی نیست که خودم بتونم برم سراغش و یاد بگیرم، ولی هنر رو خارج از فضای آکادمیک میشه بهتر یاد گرفت حتی.

نمیدونم. واقعا و حقیقتا نمیدونم و متاسفانه هیچ رشته ای نیست که هم فرم رو داشته باشه و هم محتوا رو یا لااقل من همچین رشته ای نمیشناسم.

به نظر میاد همون کسی هستی که باید تجربه اش رو بشنوم.

از انسانی برام میگی؟ و از هنر. از این مسیری که رفتی.

"آره. منم اولویت ذهنیم اول با هنر و بعد انسانی یا ریاضی بود. برای همین، حدس میزنم کلیت روحیاتمون به هم نزدیکه. درباره هنر، چیزی که هست اینه که واقعا عشق میخواد. دوستای گرافیک خونده خودم رو میبینم که ساعت‌ها دارن فقط و فقط دایره میکشن و اندازه یه ذفتر خط راست و کج و مربع و فلان و بهمان دارن و لحظه‌ای نیست که از مچ درد کلافه نباشن. یا یکی که طراحی دوخت خونده بود، خدا میدونه چندین متر پارچه خراب کرده بود تا الگو ها رو یاد بگیره و سال آخر از شدت گردن درد و سر درد های ناشی از ضعیف شدن چشم، پاش به مطب دکتر هم باز شده بود. اون یکی از بیست و چهار ساعت بیست و پنج ساعتش رو روی صحنه‌ست و دائم تنرین می‌کنه، دیالوگ میگه، و بیشتر از هرچیزی توی دنیا غرق و شیفته این ساعاته، حتی اگه باعث بشه خیلی از خوش‌ گذرونی‌های دیگه‌ش رو فدا کنه. ولی وقتی بعد از همه اینا زل می‌زنن توی چشمام و میگن:«این همون چیزیه که باید باشه، تنها چیزی که به خاطرش میخوام بجنگم.» تازه می‌بینم که خدای من! چقدررر این سختی‌ها بهشون عشق داده و باعث شده چشم‌هاشون بیشتر بدرخشن، اون‌جاست که واقعا مطمئن میشم علاقه نه، اما عشق به کاری که انجام میدی قطعا ضمانت‌کنندست. هنر سختی های بی حد و حسابی داره، اما به اندازه‌ای که سختی میکشی عشق دریافت میکنی. البته این قاعده تقریبا راجع به همه رشته‌هاست. اما نکته‌ای که وجود داره اینه که، چی میخوای بگی؟ هنر علم فرمه. میتونی فیلم های بینظیری بسازی، نقاشی های بی بدیلی درست کنی و عکس‌های بی‌نقصی بگیری. اما تا پقتی بدونی سوژه، اون حرفی که میخوای بیانش کنی چی باید باشه. آره میدونم. هر آدمی تو دنیا دردی درونش داره که حرفی هم برای گفتن در پی داره. اما آیا کافیه؟ غم درون هر انسانی(غم نه به معنی عام. بیشتر شبیه به دغدغه) به قدر کافی شکوهمنده؟ واقعا نیست. نه تا وقتی رشد پیدا نکنه. این رشد اما، فقط در بستر علوم انسانی اتفاق می‌افته. اگه  هنر علم فرمه، علوم انسانی علم محتواست. داشتن یکی، بدون وجود دیگری، پوچ به نظر میرسه. چه فایده وقتی زبده‌ترین فیلم‌ساز جهانی، اما سوژه‌ای برای فیلم سازی نداری؟ و چه فایده وقتی سینه‌ات پر از حرف و غم و دغدغه‌ست، و ذهنت مملوء از دانشه، اما وسیله و مسیری برای بیانش نداری؟ به همین علته که معتقدم هر دوی اینا به شدت به هم گره خورده. (ادامه دارد😂😂) "

این کامنت آرامه و به نظرم چیزی که باعث شده بین هنر و انسانی معلق باشمو بهتر از خودم توضیح داده.

خب در واقع من دو راه بیشتر ندارم. یا برم هنر و در کنارش دنبال محتوا باشم، یا برم انسانی و در کنارش هنر رو یاد بگیرم. تصور من اینه که هنرستان قرار نیست اون چیزی که میخوام رو بهم یاد بده. میدونم که دبیرستان هم چیز خاصی نیست ولی نمیتونم آرمانی فکر کنم. اوضاع هنرستان خوب نیست چون بهش بها نمیدن(و البته که اشتباهه، ولی چیزیه که هست)

و با توجه به این چیزا، یاد گرفتن هنر جدا از مدرسه راحت تر نیست؟ نمیتونم چیزایی مثل فلسفه رو غیر آکادمیک بخونم!

فکر کنم چیزی که میخوام بدونم اینه که.. هنر و انسانی واقعا چجورین؟ نمیدونم چیزایی که میدونم و فکر میکنم واقعیه یا توهمه.

هنر

مهارت و تواناییمو پرورش میده ولی نه در حد خیلی فوق العاده ای و اینا. تاریخ هنر هم داره و احتمالا باید تاریخ تولد هنرمندا رو هم حفظ کنم! صرفا فرمه. مهارتمو بهتر میکنه ولی برای ذهنم چیز خاصی نداره.

انسانی

با فلسفه و منطق و جامعه شناسی میتونم دید بهتری داشته باشم. البته که در حد مدرسه ست، نه مفاهیم خیلی عمیق. اگه برم انسانی باید عربی و دینی رو تحمل کنم. شاید کمکم کنه.. یه معنایی پیدا کنم؟

منظورت از چیزای بنیادی رشته ها که باید بهشون فکر کنم چیه؟

در مورد شغل و درامد

خودمو درگیرش نمیکنم چون از کجا معلوم چند سال دیگه علایق و هدفام تغییر نکرده باشن؟

فقط میخوام یه چیزی یاد بگیرم و ازش لذت ببرم و به دردم بخوره.

و اگه یه مهارتی داشته باشی دیگه به اون شدت دغدغه ی شغل نداری. خب یه مهارت کسب میکنم! مثلا خودت، از هنر نقاشیت استفاده کردی و مربی شدی.

احساس میکنم داری یه سری چارچوب های ذهنیم رو میشکنی و فاک! ازش خوشم میادXD

بخاطر رک بودنت غمگین بشم؟ فکر کنم یادت رفته درونگرای تایپ خودتم!

الان بهتره بشینم یه سری چیزا رو برای خودم مشخص کنم. ذهنم خیلی آشفته ست. بعدش نتیجه رو بهت میگم که بازم حرف بزنیم. ممنون بابتِ.. همه چیز!

*اومدن توی تیمXD*

خب، یه سری چیزا

یک. مدرسه در هر صورت قرار نیست چیز خاصی بهم یاد بده.

دو. خانواده ام با هنر خوندنم توی این مقطع موافق نیستن و حقیقتش اینجا تهران نیست که هنرستانای به درد بخوری داشته باشه!

سه. انسانی سخته(ودف همه چی سخته) ولی چیزایی که مورد علاقم باشه هم داره.

چهار. شاید باید به شغل و آینده هم فکر کنم؟

انسانی بخونم و کنکور هنر بدم؟

کاش میشد یه نمای کلی از هر مسیر توی آینده دید.. ولی خب نمیشه.

یوهووو سلاامممم~~

+

فکر کنم انسانی رو انتخاب کنم. راه سختیه ولی منطقی تر از راه های دیگه به نظر میاد. انسانی میخونم و سعی میکنم خوش بگذرونم، کنارش تا وقتی که مچ دستم بشکنه نقاشی میکشم، و فکر میکنم. به قول خودت هنر و زبان شناورن و هنوز وقت دارم. باید قوی باشم.

امیدوارم به اون لحظه ی زیبا برسیم و کنار سختیا لذت ببریم چون درده که زیباست.. تو اینطور فکر نمیکنی؟

جمله آخرت خیلی مهمه. دردا نباید به رنج تبدیل بشن.

خوشحالم که میتونم باهات حرف بزنم ویلی3>

ممنونم اونیTT

نمیدونم چطور بگم.. فعلا نتونستم حذفش کنم ولی بهتره یه مدتی بسته باشه. شاید همین فردا ستارشو روشن کنم یا شاید یه وب دیگه بزنم. خودمم نمیدونم.

اوه، البته. اونی چان!

+

واقعا الگوی منی! برم ببینم عشقم چی میکشهXD

از این به بعد اونی چان خودمی^^~

هومم.. باشه:>

سلامم کسی هست؟

*یکی که اومده حالتو بپرسه*