سلامくコ:彡
یه مدتی میشه که راجب علایقم و اطلاعات عمومی که از کتابا و فیلما بدست آوردم چیزی ننوشتم. برای همین حس میکنم قلمم به اندازه‌ی گذشته روون نیست ... ولی خب، بزن بریم ببینیم چی میشه!
امروز توی اولین مطلب بخش Tourisme میخوام راجب مراسم چای ژاپنی حرف بزنم. مراسمی که هویتی چند هزارساله داره و عملا بخشی از تاریخ و سنت های این کشور شده.
اولین بار ژاپنیا کجا دست به چایی خوردن زدن؟ اولین بار راهب های دوره‌ی نارای ژاپن اومدن برگ چای رو از چین به عنوان سوغاتی ته کیفشون جا دادن تا ببینن چیه؟ به چه درد میخوره؟ آخرشم نوع درست مصرفش رو نفهمیدن و فقط به عنوان یه برگ جینگول و خوشگل توی مراسم مذهبیشون ازش استفاده کردن. ( و اینطوری میفهمیم که راهب های نارای هیچگونه ذوق ابداع گرایانه نداشتن ... منگلای چای نشناس )
یکم بعد یه کشیش به اسم میونا ایزای اومد نقش پزشک دهکده رو بازی کرد و از چای سبز و برگش برای درمان بیماری های جسمی استفاده کرد. در کل اون زمان خیلی به چای توجهی به عنوان خوراکی نمیشد و فقط یه داروی گرون برای بچه پولدارای ژاپن محسوب میشد. ولی بعدش راهبای اهل دل ذن از چای برای شب بیدار موندن و مواد کشیدن ، درس خوندن ، سریال دیدن... یعنی عبادت کردن استفاده کردن
خب هرچی تا اینجا خوندید رو بزارید کنار که رسیدیم به بخش اصلی یعنی ۴ اصل چای خوری!
یه جنابی به اسم سن‌نو ریکو که یه جورایی استاد بزرگ جنگجوهای دهه ۱۵۰۰ بوده اومد و حجت رو در مراسم چای تموم کرد. اون اومد یه مراسم فوق مهم و انقلابی رو در خصوص چای تنها با ۴ اصل پایه گذاری کرد ( و ژاپنیا میگن اگه چاییتو اینجوری نخوری اصلا ادم حسابت نمیکنیم، مردیکه چای خور _ ممکنه هم اینطوری نگن، به هرحال دارم جو میدم _)
حالا ۴ اصل مراسم چای چیه؟
هماهنگی و یکپارچگی؛
احترام؛
پاکی؛
آرامش.
_ سن‌نو ریکو سان! _
ریکو سان معتقد بودن که مراسم چای فلسفه‌ی زمان و لحظات رو در خودش جا داده. یعنی هر ثانیه‌ای که میگذره فقط یک بار اتفاق میوفته پس تو باید از اون به نحو احسنت استفاده کنی. پس با احترام با چای که نمادی از زندگی توعه رفتار کن، اون رو با پوشش چوبی از ناپاکی ها جدا کن و با آرامش ازش لذت ببر. یه جورایی داره میگه اگه توی زندگیت برای خودت احترام قائل بشی و به واسطه‌ی اون از ناپاکی جدا بشی اونوقت میتونی با ارامش در کنار بقیه و خصوصا خودت زندگی کنی. این رو هم فراموش نکن که هر لحظه‌ی زندگی فقط برای یک بار اتفاق میوفته پس حتی اگر مشغول چای خوردن هم هستی آرامشت رو حفظ کن و با طبیعت همراه شو.( چون رسمه که مراسم چای در فضای باز و در طبیعت انجام بشه)
حالا که معنا و مفهوم چای خوری ژاپنی رو خوب یاد گرفتید، میخوام یه خلاصه از این مراسم رو بهتون بگم که اگه خواستید با بقیه انجامش بدید. ( یکم سخت بنظر میرسه ... ولی ادم در محدودیت ها شکوفا میشه سخت نگیرید )
برای شروع ما نیاز به یه میزبان چای یا استاد چای داریم، کسی که چای رو اماده میکنه و مهمان هارو به اتاق چای میبره. اتاق چای باید عمارتی در داخل باغ باشه که کف اون به سبک خونه‌های سنتی ژاپنی از حصیر تاتامی پوشیده شده باشه. _ که شما میتونید بجای حصیر از زیرانداز یا موکت و بجای باغ از موسیقی های یوگای طبیعت استفاده کنید.B-) _
بعد از اینکه مهمونا سر جاهاشون مستقر شدن میزبان چای باید با حرکات تمرین شده و شاعرانه‌ی خودش آب رو بجوشونه و پودر چای سبزی به اسم ماچا رو توی کاسه‌ی آب حل کنه، برای حل کردن پودر باید از یه فرچه‌ی چوبی خیزران به اسم چاسن استفاده کنه. ( حرکات شاعرانه رو از ویدیوهای یوتیوب تقلید کنید، بجای چاسنم قاشق چای خوری کفاف میده )
خب، چای شما آمادست، نوش جونتون :))
- سه شنبه ۲۱ تیر ۰۱
